Voor mijn verjaardag had Y mij op Sinfonietta in het Concertgebouw getrakteerd. Het was uitverkocht en wij zatten helemaal op het schellinkje in de hoek, buiten beeld. Maar de muziek was/is fantastisch, Sinfonietta musiceert. Ze doen dat zonder dirigent en dat komt de intensiteit ten goede.

Nu blijkt dat het hele concert op YouTube staat: http://www.youtube.com/watch?v=9nJyLLh8-IU is het eerste gedeelte

Het concert begon met Schönberg’s  Verklärte Nacht: prachtig. Daarna liederen met de bariton Thomas Hampton.

Als eerste zong hij Vier ernste Gesänge van Johannes Brahms die hij schreef in afwachting van het overlijden van zijn vriendin Clara Schuman.

Bij het derde lied (tussen 42 en 46 min} moesten we beiden heel sterk aan Lucas zaliger denken.

O Tod, wie bitter bist du,

Wenn an dich gedenket ein Mensch,

Der gute Tage und genug hat

Und ohne Sorge lebet;

Und dem es wohl geht in allen Dingen

Und noch wohl essen mag!

O Tod, wie bitter bist du.

O Tod, wie wohl tust du dem Dürftigen,

Der da schwach und alt ist,

Der in allen Sorgen steckt,

Und nichts Bessers zu hoffen,

Noch zu erwarten hat!

O Tod, wie wohl tust du!