De tekst voor het boek Lucas Casimir is praktisch af en
ingeleverd bij de Bij-Thomas Rap. Er moet nog wel het 1
en ander gecorrigeerd worden natuurlijk, maar dat hoef ik
zelf niet te doen. Sowieso dingen steeds teruglezen is niets
voor mij. We moeten verder, immers. Dit schilderij ontstond
vanzelf op een middag in de Javastraat.
Het idee van Lucas die als een heldere ster aan het firmament staat te flonkeren spreekt me aan.
Hij is er nog en ziet ons ploeteren. Zijn gespierde glimlach
geeft ons rust.
