Op het Achterveld

Mail van de Tubantiafotograaf Carlo van Ellen. Een paar uur geleden dwaalden we nog over een totaal verlaten grondgebied, het Achterveld, vlak bij het huis van mijn moedertje, om wat foto's te schieten voor een artikel in de Tubantia-Twentsche Courant en nu komt ie al met 5 mooie foto's op de proppen. Deze vind ik het puikste (chillste zou Lucas zeggen): een scherp waarnemend mens dolend over het Achterveld. (Met houtje touwtje jas!) Dit shot doet me denken aan het begin van de Solarisfilm van Andrei Tarkovsky. We zien daarin hoofdrolspeler Kris Kelvin in een zelfde soort landschap staan, alleen kijkt hij getergder. Kelvin zal later naar het ruimtestation Solaris worden geschoten, waar rare dingen gebeuren. Het station, of de omgeving daarvan, stelt je brein in staat om al je schuldgevoelens te materialiseren. De hoofdpersoon krijgt tot 2 maal toe bezoek van zijn vrouw Hari, die zelfmoord pleegde (om hem?) Onze zoon Lucas bezocht mij ook eens hier in het Achterveld, als ziel wel te verstaan. Het was een ontmoeting zonder schuldgevoelens. Alsof een briesje me in het gezicht aaide. Warm en koud tegelijk. Noem mij maar een dromer: ik heb het zelf en echt meegemaakt!

Foto's van de vader van Lucas, geschoten door Mats van Soolingen voor het interview dat twee zaterdagen geleden twee pagina's in Het Parool besloeg. De krant hebben ze niet gehaald, maar fraai zijn ze wel.